Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Σάββατο 31 Μαρτίου, 8.30 μ.μ. Η ώρα της Γης


Για τέταρτη χρονιά φέτος στην Ελλάδα σημαίνει η Ώρα της Γης.
Το Σάββατο 31 Μαρτίου στις 20:30 θα σβήσουμε τα φώτα για μία ώρα.
Η δράση Ώρα της Γης, με στόχο την ευαισθητοποίηση κατά της κλιματικής αλλαγής, ξεκίνησε το 2007 στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση και της εφημερίδας The Sydney Morning Herald. Από τότε έχει εξαπλωθεί σε 5.251 πόλεις, αγγίζοντας 1,8 δισ. ανθρώπους σε 135 χώρες και 7 ηπείρους. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε εμβέλεια περιβαλλοντικό γεγονός στην ιστορία, που φέτος έχει σύνθημα «I Will If You Will» («Θα το κάνω, εάν εσύ το κάνεις»). Η φετινή εκστρατεία ενθαρρύνει τους ανθρώπους να μοιραστούν δημοσίως μέσω facebook, twitter και άλλων δικτύων αυτά που «τολμούν» να αλλάξουν, δεσμεύοντας τους ίδιους σε μια υπόσχεση και ταυτόχρονα τους φίλους, την οικογένεια, τους πελάτες ή τα μέλη τους σε μια πρόκληση.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΔΕΣΜΗΕ (Διαχειριστής Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας), κατά την έναρξη της Ώρας της Γης το 2009, σημειώθηκε πτώση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας κατά 500 MW, ποσότητα που είχε ως αποτέλεσμα την εξοικονόμηση 500 τόνων διοξειδίου του άνθρακα.
Όπως υπογραμμίζει το WWF Ελλάδας «Με αυτό το σκεπτικό δίνουμε ειδικό χαρακτήρα φέτος στην ελληνική συμμετοχή στην Ώρα της Γης καλώντας τους πολίτες να πάρουν μέρος με το δικό τους μήνυμα. Το μήνυμά τους για αυτά που οι ίδιοι πιστεύουν ότι μπορούμε να σώσουμε στον αγώνα μας για την προστασία του περιβάλλοντος»




Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Πασχαλινό μπαζάρ από το ξεblogάρισμα


To ξεblogάρισμα διοργανώνει το Σάββατο 31 Μαρτίου και την Κυριακή 1 Απριλίου το 3ο Πασχαλινό μπαζάρ του, για την ενίσχυση των άπορων κρατουμένων και των παιδιών που ζουν με τις φυλακισμένες μητέρες τους στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας. Στο μπαζάρ, θα διατίθενται έργα κρατουμένων, πασχαλινές λαμπάδες, χειροποίητα είδη δώρων, παραδοσιακά προϊόντα, ρούχα, βιβλία και πολλά άλλα, σε συμβολικές τιμές όπως: λαμπάδες και πασχαλινά είδη από 3 ευρώ, μεταχειρισμένα ρούχα με 2 ευρώ, καινούργια βρεφικά και παιδικά σετ με 3 ευρώ, χειροποίητα κεριά με 2 ευρώ, βιβλία από 1-5 ευρώ κ.ά. Στη διάρκεια του μπαζάρ θα συλλέγουμε είδη πρώτης ανάγκης για τις φυλακισμένες και τα παιδάκια όπως: πάνες, είδη παιδικής περιποίησης, σαμπουάν, αφρόλουτρα, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες, σερβιέτες, χαρτί υγείας, απορρυπαντικό για πλύσιμο ρούχων, υγρό καθαρισμού χώρου, σαπούνια, τηλεκάρτες κ.ά. 
Το μπαζάρ θα πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό κέντρο Αγ. Νικολάου Ραγκαβά και οι ώρες λειτουργίας θα είναι το Σάββατο από τις 10 το πρωί ως τις 9 το βράδυ και την Κυριακή από τις 10 το πρωί ως τις 6 το απόγευμα. 

Περισσότερες πληροφορίες στο http://xeblogarisma.blogspot.com/ 

Το ξεblogάρισμα είναι μια ομάδα bloggers που ξεκίνησε την δράση της πριν από 5 περίπου χρόνια με σκοπό τη βοήθεια και την οικονομική ενίσχυση των παιδιών 0-3 ετών που κρατούνται μαζί με τις φυλακισμένες μητέρες τους στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας. Το πλαίσιο υποστήριξης, μαζί με τα 20 περίπου παιδάκια και τις μαμάδες τους, περιλαμβάνει επίσης και τις 90 και πλέον άπορες φυλακισμένες. Οι εθελοντές του ξεblogαρίσματος πραγματοποιούν συχνές αποστολές ειδών πρώτης ανάγκης στον Ελεώνα και διοργανώνουν εκδηλώσεις με τα έσοδα των οποίων καλύπτουν άμεσες ανάγκες των παιδιών και των απόρων. Επίσης, συμμετέχουν οικονομικά σε αποφυλακίσεις, στηρίζουν το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας των φυλακών, ενθαρρύνουν την εθελοντική προσφορά μαθημάτων δημιουργικής απασχόλησης και άλλων πολιτιστικών εκδηλώσεων μέσα στις φυλακές και ευαισθητοποιούν τον κόσμο από το blog τους. 

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Εγκαίνια για το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών στην Πάτρα


Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων σε συνεργασία με τον Δήμο Πατρέων και την Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας, με αφορμή την έναρξη του Συμβουλευτικού Κέντρου Γυναικών στην Πάτρα, για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας, διοργανώνουν εκδήλωση με θέμα: «Βία κατά των Γυναικών – Κινηματογραφικές Αναπαραστάσεις», την Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012 στις 18:00, στον κινηματογράφο ΙΝΤΕΑΛ (Αγ. Νικολάου 4).
Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι:
-Μαρία Στρατηγάκη, Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ) -Θεοχάρης Μασσαράς, Πρόεδρος Κοινωνικού Οργανισμού Δήμου Πατρέων (ΚΟΔΗΠ)
-Κωνσταντίνος Ραβάνης, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πάτρας και Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής για την αντιμετώπιση της Βίας κατά των Γυναικών της ΓΓΙΦ
-Χρυσάνθη Σωτηροπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Πάτρας, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών.

Θα ακολουθήσουν οι προβολές των ταινιών: «Ο Βούδας Λιποθύμησε από Ντροπή» στις 20:00 και το «Λουλούδι της Ερήμου» στις 22:00.
(Η εκδήλωση είναι ανοιχτή στο κοινό).


ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
Τα Εγκαίνια του Συμβουλευτικού Κέντρου Γυναικών, για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας, πραγματοποιούνται την Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012 στις 11:00 π.μ. και βρίσκεται επί της Κανακάρη 101β (εντός στοάς – 3ος όροφος).
Στις 2 το μεσημέρι, η κ. Μαρία Στρατηγάκη και η αντιδήμαρχος Ισότητας και Εθελοντισμού κ. Μαρία Ρούβαλη –Αδρικοπούλου, θα έχουν στα γραφεία του ΚΕΘΙ, συνάντηση με εκπροσώπους γυναικείων εθελοντικών οργανώσεων.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών στην Πάτρα, παρέχει υπηρεσίες πρώτης γραμμής, άμεσης αρωγής προς γυναίκες που υφίστανται βία, πολλαπλές διακρίσεις, είναι άνεργες, ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, ή επιθυμούν να δημιουργήσουν επιχείρηση. Στελεχώνεται με εξειδικευμένο προσωπικό που απαρτίζεται από ψυχολόγους, κοινωνικούς/ές λειτουργούς και νομικούς.
Οι εξειδικευμένες και εξατομικευμένες υπηρεσίες που παρέχονται αφορούν σε ψυχοκοινωνική στήριξη σε θύματα βίας λόγω φύλου, πληροφόρηση και συμβουλευτική σε θέματα απασχόλησης και επιχειρηματικότητας, παραπομπή σε άλλες κοινωνικές υπηρεσίες και νομική συμβουλευτική σε θέματα οικογενειακού δικαίου, βίας, εργασίας, άδειας παραμονής στη χώρα κ.ά.
Η λειτουργία του Συμβουλευτικού Κέντρου Γυναικών στην Πάτρα, γίνεται σε συνδυασμό με την πανελλαδικής εμβέλειας Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 της ΓΓΙΦ, με το Πολύκεντρο Γυναικών στην Αθήνα, με τα Συμβουλευτικά Κέντρα της ΓΓΙΦ στην Αθήνα, τον Πειραιά και στις πόλεις/έδρες των Περιφερειών (που λειτουργούν ή θα λειτουργήσουν πολύ σύντομα) και με τους Ξενώνες Φιλοξενίας και τα Συμβουλευτικά Κέντρα των Δήμων που προετοιμάζονται να λειτουργήσουν μέσα στο 2012. Επιπλέον συνεργάζεται με τo Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ) καθώς και με τον Δικηγορικό Σύλλογο Πάτρας.

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Εκδήλωση 60ου Δ.Σ. Πατρών "Μαθησιακές Δυσκολίες και Σχολική Αποτυχία"



Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012, στις 7 μ.μ. στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του 60ου Δημοτικού Σχολείου, Ενημερωτική Συνάντηση - Στρογγυλό Τραπέζι με θέμα: «Μαθησιακές Δυσκολίες και Σχολική Αποτυχία»

Συμμετείχαν οι Μάνεσης Νικόλαος, Δρ. Πανεπιστημίου Πατρών, Σχολικός Σύμβουλος, Καλυβά Στέλλα, Λογοθεραπεύτρια, Μπερερής Πέτρος, Κοινωνιολόγος.
Την εκδήλωση παρακολούθησαν αρκετοί γονείς και εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στη συζήτηση που ακολούθησε


Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Αντίσταση στην ψυχική καταστροφή


Με την ευκαιρία του αυριανού εορτασμού της Επανάστασης του 1821, αντί για κάποιον επετειακό λόγο, θεωρώ ότι έχει ενδιαφέρον το παρακάτω άρθρο του Χρήστου Γιανναρά.

H στέρηση, η φτώχεια, το φάσμα της πείνας δύσκολα συμβιβάζονται με τη νηφαλιότητα, την ορθοβουλία, τις ψύχραιμες αξιολογήσεις. Oταν δεν υπάρχει πια μισθός ή ο μισθός εξαντλείται σε ελάχιστες μέρες και οι υπόλοιπες του μήνα ξημερώνουν σαν απειλή, δεν υπάρχει μυαλό για διαφορετικά ενδιαφέροντα, για ποιοτικές ενασχολήσεις. Tο μαρτύριο του άνεργου, του χαμηλόμισθου, του βάναυσα τσακισμένου συνταξιούχου είναι η τέλεια ανημπόρια του να ασχοληθεί με ό, τι ομορφαίνει τη ζωή – να διαβάσει, να ακούσει μουσική, να χαρεί τον περίπατο, να κουβεντιάσει ξέγνοιαστος για ό, τι αγαπάει. Aνημπόρια ψυχική, λογικά μη ελεγχόμενη, παραλυτική.
H στέρηση, η φτώχεια, το φάσμα της πείνας είναι κάτεργο. Aπό τα βαθιά χαράματα που θα σε ξυπνήσει ο πανικός, το μυαλό δεν έχει άλλη έγνοια παρά μόνο τον πνιγμό των χειροπιαστών απειλών: Tους απλήρωτους λογαριασμούς, τα άδεια ερμάρια, το άδειο ψυγείο, την παγωνιά στο σπίτι με το καταργημένο καλοριφέρ. Aν κάποιοι από τους πολιτικούς υπαίτιους και αυτουργούς του εξωφρενικού υπερδανεισμού της χώρας έφταναν στο εδώλιο του κακουργοδικείου, οι αναίτια καθηλωμένοι στο κάτεργο θα ένιωθαν ανασασμό. Όχι γιατί θα έπαιρναν εκδίκηση, αλλά για το κουράγιο και την ελπίδα που θα τους χάριζε η αίσθηση ότι ανήκουν σε κοινωνία, μοιράζονται τη συμφορά με συνανθρώπους, μπορούν να εμπιστεύονται θεσμούς απονομής δικαιοσύνης.
H ψυχική καταστροφή που συντελείται στην Eλλάδα σήμερα είναι ανήκεστη και μοιάζει να βάζει τέλος στη μακραίωνη ιστορία των Eλληνόφωνων του βαλκανικού νότου. Yπερβολή; Mακάρι. Πάντως πρόκειται για διάλυση και αποσύνθεση κάθε στοιχείου συνεκτικού της ελληνικής συλλογικότητας. H γλώσσα, το άλλοτε καύχημα των Eλλήνων, έχει προ πολλού εξουδετερωθεί στο λίκνο της εκπαιδευτικής παρακαταθήκης, στην επίσημη δημόσια εκφορά της, στη ριζικά αλλοτριωμένη με το μονοτονικό γραφή της. H ιστορική συνείδηση, το ίδιο. H μεταφυσική βιωματική παράδοση, ένσαρκη στο λαϊκό σώμα και μήτρα παραγωγής πολιτισμού, μεταποιημένη σήμερα σε παιδαριώδη ιδεολογήματα «επικρατούσας θρησκείας». Kαι οι ξιπασμένες ελπίδες δύο αιώνων για μεταμόρφωση της «Ψωροκώσταινας» σε «κράτος ευρωπαϊκόν» ή «εκσυγχρονισμένο», εξευτελισμένες πια, με το ελληνικό όνομα περίγελο του πλανήτη.
Στο κάτεργο της φτώχειας, της στέρησης, του φάσματος της πείνας δεν έχουμε σε τίποτα να στηριχθούμε, πουθενά να ελπίσουμε. H κρατική μας οργάνωση, στην κάθε παραμικρή πτυχή της, απροκάλυπτος εμπαιγμός, ξεδιάντροπος. Παραμένουν ακόμα, ακόμα σήμερα, σε θώκους υπουργών, με εξουσίες και χλιδάτες προνομίες, με δημόσια προβολή και αγέρωχη ιταμότητα, οι ένοχοι της κακουργηματικής ανικανότητας ή της θρασύτατης φαυλότητας, αυτοί που μας οδήγησαν, εκατομμύρια ανθρώπους, στο κάτεργο. Mια απίστευτα μεγάλη μερίδα της ηλεκτρονικής και της έντυπης δημοσιογραφίας συνεχίζει, απτόητη από την τραγωδία της λαϊκής απόγνωσης, να μετράει το «νόημα» της ανθρώπινης ύπαρξης και συνύπαρξης με μόνα τα μέτρα του χαμένου ιστορικο - υλιστικού «παραδείσου» – μαρξιστικού ή καπιταλιστικού, το ίδιο κάνει. Oι μεν διαφημίζουν σαν «σωτηρία» την εξαθλιωτική απομόνωση, κατά το πρότυπο άλλοτε της Aλβανίας και της Kούβας, οι δε το ραγιαδισμό της αδιαπραγμάτευτης υποταγής στην αδίστακτη ανθρωποκτόνο τοκογλυφία.
Oι θαυμαστές του αχαλίνωτου καπιταλισμού ταυτίζονται απροκάλυπτα με τους θιασώτες των «οραμάτων» της κάποτε σταλινικής μονοτροπίας. Tο (αφελές ή αμειβόμενο) θάμβος για την υπέρτατη αυθεντία ιδιωτικών «οίκων αξιολόγησης» κρατών και κοινωνιών, καταδίκης λαών στο κάτεργο της πείνας και του απελπισμού, εξομοιώνεται απολύτως με τις παραισθησιογόνες ιδεοληψίες της Παπαρήγα και του Tσίπρα. Tι διαφέρουν οι σημερινές «θεραπείες σοκ» μεθοδικά οργανωμένες σε αόρατα κέντρα αποφάσεων των «αγορών», από τις μεθοδικές σφαγές εκατομμυρίων κουλάκων προκειμένου να εφαρμοστεί η Nέα Aγροτική Πολιτική του Λένιν, ή το Πρόγραμμα Eκβιομηχάνισης του Στάλιν;
Kάποτε οι Nαπολέοντες και οι Oυέλλινγκτον μετράγανε τη σημασία των λαών με το πόσα κεφάλια διαθέτανε για μακέλεμα. Σήμερα η Moody’ s, η Standard and Poor’ s ή η Fitch τη μετράνε με το πόσα κεφάλια διαθέτουν για «κινεζοποίηση» της παραγωγής, για φτηνή εξαθλιωτική δουλειά στο κάτεργο της απόγνωσης. Kαι όπως τότε υπήρχαν γραφίδες που εξωράιζαν και εξυμνούσαν το μακέλεμα σαν «πατριωτισμό», έτσι και σήμερα υπάρχει δημοσιογραφία που διαφημίζει τους όποιους όρους γενοκτονίας επιβάλλει η Διεθνής των πολιτικά ανεξέλεγκτων τοκογλύφων σαν μεγαλόψυχη προσφορά σωτηρίας.
Aπό το κάτεργο δεν μπορούν να μας λυτρώσουν γενικές συνταγές σωτηρίας, «πρωτοβουλίες» αγαθών προθέσεων παγιδευμένες στο ίδιο γήπεδο όπου παίζουν δεξιοτέχνες οι βασανιστές μας. Mέσα σε μια μόλις χρονιά είδαμε να εκφυλίζονται νομοτελειακά ο ειρηνικός ξεσηκωμός των «αγανακτισμένων», η «Σπίθα» του Θεοδωράκη, ο «Kοινωνικός Σύνδεσμος» και πλήθος ανυστερόβουλες ομαδοποιήσεις έντιμων πολιτών. Aναπότρεπτα θα επανέλθουν, όπου να ’ναι, διεκδικητές της ψήφου μας οι ίδιοι, γνωστοί και μη εξαιρετέοι, υπαίτιοι της σημερινής μας κόλασης, οι κραυγαλέα ανίκανοι και φαύλοι. Mε ιλιγγιώδη αδιαντροπιά, ανακατεύοντας την ίδια αηδιαστική τράπουλα των ψηφοδελτίων τους, διανθισμένη με τάχα καινούργιους αρχηγούς, αυτουργούς των εγκλημάτων που οδήγησαν στο εφιαλτικό αδιέξοδο.
Xρειάζονται πολλές γενιές για να ξαναγεννηθεί Eλληνισμός στην καμένη ελλαδική γη. Nαι, θα ψηφίσουμε για άλλη μια φορά ολότελα απελπισμένοι, για άλλη μια φορά το σιχαμερό μη χείρον. Aλλά να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι η ριζοσπαστικότερη αντίστασή μας είναι μόνο η «υπαρξιακή»: αλλαγή προσωπικής στάσης απέναντι στη μοίρα να γεννηθούμε Eλληνες. Mη χάνουμε πολύτιμα της προσωπικής ζωής μας χρόνια δίχως την επίγνωση, ότι η ελληνικότητα είναι προσωπική ανακάλυψη, είναι έρωτας, όχι δεδομένη καταγωγή. Oτι αξίζει να τη ζήσεις, όποιος ηλίθιος ή απατεώνας κι αν σε κυβερνάει, μεθώντας με τη γλώσσα της, αφομοιώνοντας την αρχοντιά της ιστορίας της, έκθαμβος συνεχώς με το αποκαλυπτικό κάλλος της Tέχνης της, ερωτευμένος ακατάπαυστα με τη σοφία που ενηλικίωσε την ανθρώπινη αναζήτηση.
Δεν είναι φυγή η προσωπική ανακάλυψη της ελληνικότητας. Eίναι δρομοδείχτης.


                                                                                         Πηγή: http://www.kathimerini.gr 

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Θεατρικό Παιχνίδι για παιδιά από την Κοινο_τοπία


Θεατρικό Παιχνίδι δύο ωρών με τη μέθοδο του Λάκη Κουρετζή, βασισμένο στο  βραβευμένο βιβλίο-θεατρικό παραμύθι Ο Ασχημάνθρωπος της Μαίρης Σιδηρά θα πραγματοποιηθεί στον πολυχώρο της Εταιρείας Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία, το ερχόμενο Σάββατο 24 Μαρτίου  το πρωί, 11-1.
Το εργαστήρι απευθύνεται σε 25 παιδιά ηλικίας 8 έως 11 χρόνων. Για τη συμμετοχή, η οποία είναι δωρεάν, θα ακολουθηθεί απόλυτη σειρά προτεραιότητας κατόπιν δήλωσης στο 2610.312566 και 6974.744699 καθημερινά 1-3 μ.μ. και μετά τις 6 μ.μ. (κ. Αμαλία Παναγιωτοπούλου) εκπαιδευτικός Α/θμιας.
Εμψυχώτριες του θεατρικού παιχνιδιού και υπεύθυνες του εργαστηρίου θα είναι η Ανδριάνα Ταβατζή, νηπιαγωγός, εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού, η Βασιλική Μαντζου-ράτου, νηπιαγωγός, κάτοχος μεταπτυχιακού και εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού και η Ολυμπία Μπαγούρη, παιδαγωγός, εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού, βιολόγος.
Παράλληλα τα παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα να γνωριστούν με τη συγγραφέα του παραμυθιού Μ. Σιδηρά και τον Π. Καρώνη που έχει πλαισιώσει με ζωγραφικά σχόλια το βιβλίο. Την εκδήλωση θα συνδράμει εκ μέρους της Κοινο_Τοπίας και η δασκάλα Αίγλη Θεοχάρους.
Το θεατρικό παιχνίδι αποτελεί μια παιδευτική διαδικασία και εναλλακτική μορφή προσέγγισης του θεάτρου. Στόχος του εργαστηρίου είναι τα παιδιά να έχουν την ευκαιρία να παίξουν, να επικοινωνήσουν, να δημιουργήσουν, να εκφράσουν τα συναισθήματά τους μέσα από τη θεατρική σύμβαση. Τα παιδιά θα προσεγγίσουν το παραμύθι με βιωματικό τρόπο και θα δράσουν δημιουργικά και συλλογικά με βασικά εργαλεία τη σωματική έκφραση, την κίνηση, το λόγο, το παιχνίδι των ρόλων και τον αυτοσχεδιασμό.
Περισσότερα στο www.koinotopia.gr

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

21 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Στις 21 Μαρτίου 1960 η αστυνομία Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ και αδιακρίτως φοιτητές στην πόλη  Sharpeville , κατά τη διάρκεια ειρηνικής διαδήλωσής τους κατά του Απαρτχάιντ. Εκείνη την ημέρα έχασαν τη ζωή τους 70 νέοι.
Ο ΟΗΕ μάς καλεί αυτή τη μέρα να ενώσουμε τις φωνές μας για τα θύματα του ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας.



Το ποίημα που ακολουθεί είναι γραμμένο από ένα παιδί και προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη, ως το καλύτερο ποίημα για το 2006

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος
Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος
Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος
Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος
Κι εσύ λευκέ άνθρωπε
Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ
Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος
Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος
Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι
Και αποκαλείς εμένα έγχρωμο;


Συμβουλευτικό Κέντρο Ατόμου και Οικογένειας του Κοινωνικού Οργανισμού Δ. Πατρέων


Τα στατιστικά στοιχεία που παραθέτουμε προέκυψαν από τον απολογισμό του Τμήματος Κοινωνικής Υποστήριξης του Δήμου Πατρέων, για το έτος 2011.
Στο Συμβουλευτικό Κέντρο Ατόμου και Οικογένειας του Κοινωνικού Οργανισμού του Δή­μου Πατρέων, προσήλθαν το έτος 2011, 407 άτομα, εκ των οποίων 329 γυναίκες και 78 άνδρες. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν τα 38 χρόνια

Τα αιτήματα των εξυπηρετούμενων αφορούσαν τα ακόλουθα:
1.            Αγχώδης Διαταραχές: 103 άτομα (25,5%)
2.            Κατάθλιψη: 55 άτομα (13,5%)
3.     Πένθος: 17 άτομα (4,1 %)
4.            Συμβουλευτική σε θέματα διαπαιδαγώγησης παιδιών και εφήβων: 65 άτομα (16%)
5.            Προβλήματα επικοινωνίας στην οικογένεια (Σχέσεις των δύο φύλων -Διαζύγιο): 82 άτομα (20,1%)
6.            Χρήση ουσιών - Εξαρτήσεις: 63 άτομα (15,4%)
7.            Κακοποίηση : 22 άτομα (5,4%)

Από την μελέτη των παραπάνω στοιχείων προκύπτουν τα ακόλουθα:
α) Παρατηρείται διπλασιασμός των περιστατι­κών που προσέγγισαν την υπηρεσία σε σχέση με το 2010, και επίσης μειώθηκε κατά 4 έτη ο μ. ο. ηλικίας των εξυπηρετούμενων. Πρέπει να σημει­ώσουμε ότι επισκέφτηκαν το κέντρο κατά το 2011 μεγάλος αριθμός νέων από 16 ετών και πάνω.

β) Υπάρχει σημαντική αύξηση των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν προβλήματα άγχους και κατάθλι­ψης.
Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, με βάση τις αλλαγές που φέρει η οικονομική κρίση στη ζωή μας, παρα­τηρείται μια σημαντική αύξηση στα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης, κυρίως στους νέους και συγκεκριμένα στις παραγωγικές ηλικίες 30 - 35 χρονών. Σχετική έρευνα η οποία πραγματοποιήθη­κε πρόσφατα από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγεί­ας δηλώνει πως συμπτώματα γενικευμένου άγχους βιώνει πλέον 1 στους 5 Έλληνες και μάλιστα κυρίως γυναίκες. Εκτός όμως από το άγχος η οικονομική ύφεση «ευνοεί» και την κατάθλιψη. Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να πούμε ότι περίπου το 15 - 20 % του γενικού πληθυσμού θα βιώσει συμπτώματα κλινικής κατάθλιψης σε κάποια χρονική στιγμή της ζωής του, ενώ η νόσος βάλλει τις γυναίκες δύο φορές συχνότερα από τους άνδρες. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας φανερώνει ότι 7 στους 10 Έλληνες βρίσκεται στα όρια της κατάθλιψης λόγω οικονομικής κρίσης.

γ) Ο θεσμός της οικογένειας επίσης δέχεται έντονους κραδασμούς από την οικονομική ύφεση. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της υπηρεσίας μας το 41,5% προσέρχεται στο κέντρο μας, με προβλήματα που αφορούν σε κρίσιμα συμβάντα στην οικογένεια ξεκινώντας από ζητήματα σχετικά με την διαπαιδαγώγηση παιδιών - εφήβων, θέματα σχέσης των δύο φύλων - κυρίως διαζύγιο - αλλά και κακοποίηση.

Συμπερασματικά για όλα τα παραπάνω μπορούμε να πούμε ότι η ζωή μας γίνεται και την κάνουμε όλο και πιο πολύπλοκη, δύσκολη και απαιτητική. Βασικές ανθρώπινες ανάγκες όπως αυθεντική επικοινωνία, εγγύτητα, ουσιαστικές διαπροσωπικέ σχέσεις, στοιχεία απαραίτητα για την ψυχική kc κοινωνική μας ισορροπία, μας λείπουν όλο και περισσότερο και χρειαζόμαστε εξειδικευμένη υποστήριξη για να τα κατακτήσουμε.

Πηγή: περιοδικό Πρόσωπο, τεύχος 71

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

ΗΜΕΡΙΔΑ στο ΔΗΜΟ ΔΥΜΗΣ



Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012, με μεγάλη επιτυχία η Επιμορφωτική Ημερίδα, που διοργάνωσε ο Δήμος Δυτικής Αχαΐας  & η Αντιδημαρχία Παιδείας με θέμα: «Παιδιά – Γονείς – Οικογένεια. Νέες Προκλήσεις στον 21ο Αιώνα».
Στην εκδήλωση την οποία παρακολούθησαν περισσότερα από 150 άτομα, παρέστησαν, ο Δήμαρχος Δυτικής Αχαΐας κ. Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, ο Αντιδήμαρχος Παιδείας κ. Νικολάου Χρήστος, ο Αντιδήμαρχος Έργων κ. Κανελλόπουλος Κανέλλος, ο πρόεδρος ΔΣ κ. Τούμπουλης Κων/νος, η Πρόεδρος της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δυμαίων  κα. Κοκκίνη Πατρούλα, ο βοηθός Δημάρχου και Δημοτικός Σύμβουλος κ. Γκοτσόπουλος Βασίλειος, ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Τριανταφυλλόπουλος Παναγιώτης, ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Μπαρμπούνης Δημήτριος, Πρόεδροι Τοπικών Κοινοτήτων, Πρόεδροι και μέλη συλλόγων γονεών και κηδεμόνων του δήμου Δυτικής Αχαΐας, ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Δύμης κ. Κουνάβης Παναγιώτης καθώς και πλήθος εκπαιδευτικών.   
 Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο οι γονείς καλούνται να παίξουν ενεργό ρόλο στην εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Αρκετοί παρατηρούν ότι δίνουν μεγάλη σημασία στην βελτίωση της επίδοσης και πορείας του παιδιού στο σχολείο, παραβλέποντας πολλές φορές την κοινωνική και συναισθηματική του ανάπτυξη. Πολλοί μάλιστα αισθάνονται ότι δεν είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν στις ανάγκες και απαιτήσεις του ρόλου τους όπως διαμορφώνεται στις μέρες μας.
Στην ημερίδα παρουσίασαν εισηγήσεις οι:
Κοντούδη-Σιγάλα Βιολέττα, Παιδοψυχολόγος, Διευθύντρια της Παιδοψυχιατρικής Κλινικής του Καραμανδάνειου Νοσοκομείου Παίδων, «Δύσκολες καθημερινές συμπεριφορές. Τι κρύβουν
Αθανασόπουλος Παναγιώτης, Δρ Πανεπιστημίου Πατρών, «Η Επικοινωνία στην οικογένεια. Ένα ανοικτό πρόβλημα…»
Πομώνης, Μανόλης, Διευθυντής Δ.Σ. Σαγαιίκων, Επιμορφωτής στις Τ.Π.Ε. «http://www...612.843.429 websites στον πλανήτη μας»
Καλυβά, Στέλλα, Λογοθεραπεύτρια, «Διαταραχές λόγου στην παιδική ηλικία»
Μάνεσης Νικόλαος, Δρ Πανεπιστημίου Πατρών, & Μπερερής Πέτρος, Κοινωνιολόγος, «Μαθησιακές δυσκολίες και σχολική αποτυχία».
 
Μετά τις εισηγήσεις ακολούθησε συζήτηση και αναπτύχθηκε πλούσιος διάλογος. Στους συμμετέχοντες δόθηκε φάκελος με επιμορφωτικό υλικό. 
Ο επιστημονικός υπεύθυνος της Ημερίδας κ. Μάνεσης, παρουσίασε τον στόχο της Αντιδημαρχίας Παιδείας για την ερχόμενη σχολική χρονιά, ο οποίος είναι να λειτουργήσει ένα Επιστημονικό Βήμα, με κύκλο προγραμματισμένων εκδηλώσεων, με θέματα που αφορούν στην οικογένεια και το σχολείο και οι οποίες θα κοινοποιηθούν έγκαιρα στους κατοίκους του Δήμου.  




Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ 5ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΑΤΡΑΣ


Ο Σύλλογος Διδασκόντων και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 5ου Δημοτικού Σχολείου Πατρών, σας προσκαλούν σε Ενημερωτική Συνάντηση, αύριο Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012, στις 6.30 μ.μ., στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Σχολείου.
Θα αναπτύξω το θέμα: «Η Σημασία της Επικοινωνίας στη Σύγχρονη Οικογένεια»


Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Δυσάρεστα συμβάντα σε σχολεία της Πάτρας


Τις τελευταίες μέρες, η κοινή γνώμη στην Πάτρα και στην Ελλάδα παρακολουθεί με προβληματισμό, διάφορα περιστατικά στα οποία πρωταγωνιστούν, δυστυχώς με αρνητικό τρόπο, έφηβοι μαθητές.
Μετά την πτώση μαθητή στο κενό, από τον όροφο του σχολείου του, ήρθε η σεξουαλική πρόκληση δύο μαθητών σε βάρος καθηγήτριας και των συμμαθητών τους και ακολούθησε η περιπέτεια μαθήτριας Λυκείου η οποία ήπιε απορρυπαντικό.
Δε θα επιθυμούσαμε να αναφερθούμε στα γεγονότα με σκοπό να τα σχολιάσουμε. Με αφορμή όμως τις συμπεριφορές αυτές των μαθητών θεωρούμε ότι πρέπει να αναδείξουμε ακόμα περισσότερο την σημασία της επικοινωνίας γονέων και παιδιών και του ρόλου της οικογένειας και του σχολείου για την ψυχική υγεία των παιδιών.
Θα παραθέσω κάποια στοιχεία από πρόσφατες πανελλήνιες έρευνες του ΕΨΙΠΥ.
  • Στην πλειονότητά τους οι γονείς γνωρίζουν για τις συναντήσεις των εφήβων με την παρέα τους, αλλά με την αύξηση της συχνότητας των συναντήσεων μειώνεται σημαντικά το ποσοστό των γονιών που γνωρίζουν
  • Οι έφηβοι που βγαίνουν τουλάχιστον 2 βράδια εβδομαδιαίως χωρίς να γνωρίζουν οι γονείς τους πού πηγαίνουν, αναφέρουν σε υψηλότερο ποσοστό ότι καπνίζουν καθημερινά, ότι ήπιαν κάποιο οινοπνευματώδες ποτό τουλάχιστον 6 φορές τον τελευταίο μήνα, ότι έχουν μεθύσει τουλάχιστον 2 φορές, ή (μόνο οι 15χρονοι) ότι έχουν κάνει χρήση κάνναβης τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους συγκριτικά με τους εφήβους των οποίων οι γονείς γνωρίζουν πού πηγαίνουν στις νυχτερινές τους εξόδους
  • Περισσότεροι έφηβοι που έχουν τουλάχιστον 3 στενούς φίλους δεν εμφανίζουν συμπτώματα διαταραχής συναισθήματος ή διαταραχής στις σχέσεις με τους συνομηλίκους τους, συγκριτικά με εκείνους που έχουν λιγότερους στενούς φίλους

Επίσης, στη μελέτη «Η Οικογένεια των Εφήβων» αναφέρονται μεταξύ άλλων ότι:
  • Δύο στους 3 εφήβους αναφέρουν ότι έχουν συναισθηματική στήριξη από τους γονείς τους, με το αντίστοιχο ποσοστό να μειώνεται καθώς οι έφηβοι μεγαλώνουν
  • Διαχρονικά, από το 2006 στο 2010 μειώνεται σημαντικά το ποσοστό των εφήβων που αναφέρουν ότι έχουν συναισθηματική στήριξη από τους γονείς τους
  • Διαχρονικά, από το 2002 έως το 2010 αυξάνονται οι έφηβοι που δεν ζουν και με τους δύο γονείς και διπλασιάζονται εκείνοι που έχουν έναν τουλάχιστον γονιό άνεργο

Ακόμα πιο ενδιαφέροντα είναι τα συμπεράσματα της μελέτης «Οι Έφηβοι και το Σχολείο». Αναφέρεται ότι:
  • Από το 1998 και μετά, μειώνεται σημαντικά το ποσοστό των μαθητών που τους αρέσει το σχολείο
  • Λιγότεροι από τους μισούς μαθητές πιστεύουν ότι το σχολείο τους είναι ένα ωραίο μέρος για να βρίσκεται κανείς, ενώ ένας στους 5 μαθητές δεν νιώθει ασφαλής στο σχολείο
  • Τρεις στους 5 μαθητές νιώθουν ικανοποιημένοι από τη σχέση τους με τους συμμαθητές τους, με το ποσοστό αυτό ωστόσο, να μειώνεται σημαντικά από το 2002 και μετά
  • Μόλις οι μισοί μαθητές νιώθουν ικανοποιημένοι από τις σχέσεις τους με τους καθηγητές τους, ενώ μόνο 1 στους τρεις 15χρονους αναφέρει κάτι τέτοιο
  • Ένας στους τέσσερις 11χρονους και 1 στους δύο 13χρονους και 15χρονους αισθάνονται αρκετά ή πολύ πιεσμένοι από το σχολείο. Η πίεση από το σχολείο συνδέεται με την εμφάνιση ψυχοσωματικών συμπτωμάτων.

Δεν είναι αρκετές ούτε οι διαπιστώσεις ούτε οι έρευνες. Η πολιτεία και οι φορείς οφείλουν να σκύψουν πάνω στο πρόβλημα που αρχίζει να φανερώνεται.
Κι εμείς οι εκπαιδευτικοί, έχουμε περισσότερο από ποτέ μια ευθύνη. Να βοηθήσουμε ακόμα περισσότερο τους «αποκλεισμένους του σχολείου».

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ


Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 5 Μαρτίου στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης, η παρουσίαση του βιβλίου του κ. Μάνεση Νικόλαου, Σχολικού Σύμβουλου 2ης περιφέρειας Αχαΐας με τίτλο «Επιμόρφωση και Δια Βίου Μάθηση των Εκπαιδευτικών. Το ζήτημα της εξομοίωσης» 
 Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο εκπρόσωπος του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Πατρών, π. Γερβάσιος, ο Αντιδήμαρχος Παιδείας του Δήμου Δυτικής Αχαΐας, κ Νικολάου, ο Προϊστάμενος Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Δ. Ελλάδας, κ. Μπαρής, ο Πρόεδρος της ΠΑΛΟ κ. Σκαναβής, ο πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας κ. Σκεπετάρης, σχολικοί σύμβουλοι, διευθυντές, εκπαιδευτικοί και γονείς.
Ο Αντιδήμαρχος Παιδείας του Δ. Πατρέων κ. Φίλιας παρουσίασε στην αρχή το βιογραφικό του κ. Μάνεση και τόνισε ιδιαίτερα το επιστημονικό, διδακτικό και συγγραφικό του έργο.
Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο κ. Χονδρογιάννης ο οποίος αρχικά αναφέρθηκε στην ευαισθησία του Έλληνα Δάσκαλου για τα θέματα που αφορούν την εκπαίδευση των παιδιών του λαού μας. Τόνισε ότι αυτή η ευαισθησία και αγωνία τον οδήγησε σε μακροχρόνιους αγώνες για πανεπιστημιακή εκπαίδευση, για μετεκπαίδευση και επιμόρφωση. Και όσο η πολιτεία διαχρονικά δεν ικανοποιούσε αυτό το αίτημα αναζητούσε από μόνος του την επιμόρφωση του ώστε να είναι πιο αποτελεσματικός στο έργο του. Μάλιστα, πριν 108 χρόνια, στις 31 Μάρτη έως 4 Απρίλη του 1904 στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε το Πρώτο Ελληνικό Εκπαιδευτικό Συνέδριο, πριν ακόμα ιδρυθεί η ΔΟΕ, (η οποία ιδρύθηκε το 1922), όπου ακούστηκαν με ευρύτητα και σαφήνεια, σημαντικές θέσεις για την κατάσταση της παιδείας. Ένα από τα θέματα του Συνεδρίου αναφερόταν: «Στην παιδαγωγική και επιστημονική κατάρτιση του προσωπικού και για τη δυνατότητα εγγραφής στο πανεπιστήμιο των δημοδιδασκάλων των κεκτημένων πτυχίον Διδασκαλείου, χάριν συμπληρώσεως των σπουδών αυτών».
Έπειτα αναφέρθηκε γενικά στο βιβλίο, το οποίο υποστήριξε ότι αποτελεί αξιόλογη προσφορά στην οριοθέτηση και καταγραφή της κοινωνικό-ιστορικής διαδρομής ενός ευαίσθητου και θεμελιακού τομέα της εκπαίδευσης. Η συμβολή του συγγραφέα στην επιστήμη και στον διδασκαλικό κλάδο μπορεί να θεωρηθεί ως μια άρτια, πλήρης και συστηματική περιγραφή της αφετηρίας και της πορείας της εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Οι σπουδές, η πορεία και η δράση του κ. Μάνεση στην εκπαίδευση, αποτυπώνονται με σαφή και αποτελεσματικό τρόπο στην αξιοπιστία και την εγκυρότητα της προσέγγισης του ζητήματος. Με μεθοδικότητα και σαφή λόγο διεισδύει, συστηματικά, στις πτυχές και τη διάρθρωση του αντικειμένου που ερευνά και περιγράφει. Με αυτόν τον τρόπο η εργασία καθίσταται ένα αξιόλογο ερευνητικό κείμενο που έχει ανάγκη ο κλάδος και η κοινωνία ευρύτερα. Στο κείμενο αυτό ο κάθε ενδιαφερόμενος, δύναται να στηριχτεί με σιγουριά σε μια ολοκληρωμένη και έγκυρη άποψη για τη μόρφωση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών της χώρας μας. Η παρούσα, λοιπόν, συγγραφική προσπάθεια εκπορεύεται από την αγάπη και το ανιδιοτελές ενδιαφέρον του συγγραφέα, για την ανάδειξη της επιστημονικής αλήθειας ως αποκλειστικού μέσου βελτιστοποίησης εκείνων των συνθηκών, που δύνανται να αναδείξουν την ποιότητα του χαρακτήρα της εκπαίδευσης μας.
Η μελέτη αυτή εκτείνεται και ολοκληρώνεται σε πέντε κεφάλαια σχετικά αυτοτελώς δομημένα και λειτουργικά συναρθρωμένα σε μια εξελικτική σχέση, στην οποία διαγράφεται, με σαφήνεια, στα επιμέρους και στο σύνολο μια ολοκληρωμένη διαδικασία και μια αποσαφηνισμένη άποψη για τα θέματα της μόρφωσης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών.
Στο 1ο κεφάλαιο εκτίθεται η προβληματική του θέματος, μπαίνουν οι στόχοι της μελέτης, καθορίζεται το θεωρητικό-ιδεολογικό πλαίσιο μέσα στο οποίο τοποθετείται το θέμα, συγκεκριμενοποιούνται τα  ερωτήματα τα οποία απασχόλησαν το συγγραφέα και στα οποία προσπαθεί να δώσει απαντήσεις.
Στο 2ο κεφάλαιο παρουσιάζεται η επιμορφωτική πολιτική της χώρας μας από τον προηγούμενο αιώνα μέχρι σήμερα. Εκτίθεται η σημαντικότερη κατά τη γνώμη του συγγραφέα δημοσιευμένη  συζήτηση  για το  θέμα,  η  οποία  στάθηκε η αφορμή για την ερευνά του. Γίνεται αναφορά στη γενικότερη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και  πώς  αυτή επηρέασε την Επιμορφωτική πολιτική της χώρας μας. Προβάλλονται οι διεκδικήσεις των Εκπαιδευτικών για μετεκπαίδευση, επιμόρφωση και εξομοίωση και η άρνηση της Πολιτείας να αποδεχθεί τις απόψεις και προτάσεις τους.
Στο 3ο κεφάλαιο καταγράφεται η ιστορική εξέλιξη της εκπαιδευτικής πολιτικής, που αφορά στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών, δασκάλων και νηπιαγωγών, από την ίδρυση του ελληνικού κράτους το 1830 μέχρι σήμερα. Αναφέρεται στους κυριότερους σταθμούς αυτής της πορείας, για την εκπαίδευση των δασκάλων, των νηπιαγωγών και τη μετεκπαίδευση και επιμόρφωσή τους.  Για ένα και πλέον αιώνα, η μόρφωση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, αναφέρει ο συγγραφέας, ότι παρέχεται με διαφορετικές μορφές και τύπους, που είναι προϊόν πιέσεων, συμβιβασμών και σκοπιμοτήτων.
Στο 4ο κεφάλαιο ο συγγραφέας επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στο ζήτημα της εξομοίωσης. Παραθέτει την ιστορική επισκόπηση της σχετικής συζήτησης
των   ενδιαφερόμενων   φορέων   (Δ.Ο.Ε   -   A.E.I.)   και   της πολιτείας, συζήτηση η οποία οδήγησε σε αποφάσεις (νομικά κείμενα) που αφορούσαν στο θεσμικό πλαίσιο και τους φορείς υλοποίησης της, από το 1984 έως και σήμερα. Η έρευνα που πραγματοποίησε στηρίζεται σε δημοσιευμένα κείμενα σχετικά με το ζήτημα της εξομοίωσης
Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο κ. Φίλιας, ο οποίος ανέφερε ότι η υλοποίηση της εξομοίωσης ήταν ένα  πρόγραμμα μεγάλης χρονικής διαρκείας και εμβέλειας με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα δύσκολο να προβεί κανείς σε αξιολόγηση. Ο συγγραφέας, με βάση τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα εστιάζεται στα μαθησιακή αποτελέσματα και στην αξιολόγηση των διαδικασιών  μάθησης. Σύμφωνα με το Π.Δ 130/90 το πρόγραμμα χωρίζεται σε τέσσερα υποπρογράμματα 3,9,18,36 μαθημάτων με βάση χρόνια υπηρεσίας και άλλα προσόντα (ΑΕΙ, ΜΔΔΕ, ΣΕΛΔΕ, ΠΕΚ).
Τα ερωτήματα που εξετάζονται αφορούν στο ποσοστό αποφοίτησης, στην καθυστέρηση της ολοκλήρωση του προγράμματος, στις διαφυλικές διαφορές στην κατηγορία μαθημάτων και στην απόσταση κατοικίας από το Πανεπιστήμιο.
Στο βιβλίο παρουσίαζονται αναλυτικά τα αποτελέσματα από τα οποία προκύπτουν πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα, κάποια από τα οποία είναι τα παρακάτω:
Οι άνδρες δάσκαλοι συσσωρεύουν μορφωτικά προσόντα πολύ περισσότερα απ' ότι οι  γυναίκες συνάδελφοι τους. Τα κοινωνικά στερεότυπα και οι κοινωνικές σχέσεις με το άλλο φύλο ευνοούν κατά κανόνα τους άνδρες. Με εξαίρεση τη θέση του υποδιευθυντή, οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται στις θέσεις διοικητικής ευθύνης έναντι των ανδρών. Οι οικογενειακές υποχρεώσεις είναι κυρίως αυτές που αποτελούν τον περιοριστικό παράγοντα. Στα 36 μαθήματα είναι πολύ περισσότερες οι γυναίκες ακριβώς λόγω έλλειψης τυπικών προσόντων.
Περίπου μοιρασμένοι ανάλογα με τον τόπο κατοικίας προέλσυεης είναι όσοι παρακολουθούν το πρόγραμμα. Η επιθυμία τους είναι τόσο μεγάλη πού τους οδηγεί να ξεπερνούν τις αντικειμενικές  δυσκολίες (οικογενειακές, επαγγελματικές υποχρεώσεις, έλλειψη χρόνου, έξοδα). Παρόλο που υπάρχουν δυσκολίες αρκετοί από αυτούς αποφοιτούν. Ο ρυθμός αποφοίτησης των γυναικών είναι πολύ μικρότερος έναντι των ανδρών.
Κατόπιν ο κ. Φίλιας απάντησε στο ερώτημα γιατί είναι χρήσιμο σε κάποιον να διαβάσει το βιβλίο αυτό.
Παρατήρησε ότι τα τεκταινόμενα στην εκπαίδευση χαρακτηρίζονταν ανέκαθεν από έντονα γεγονότα καθώς και από έντονα κοινωνιολογικά χαρακτηριστικά τα οποία είναι πολύ ενδιαφέροντα όχι μόνο σε όσους ασχολούνται με το είδος αλλά και στον οποιονδήποτε αναγνώστη. Οι μεταρρυθμίσεις της εκπαίδευσης, οι οποίες κατά κανόνα αποτυγχάνουν ή δε γίνονται, βοηθούν τους μελετητές να βγάλουν συμπεράσματα χρήσιμα για μελλοντική χρήση. Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς τότε, γιατί υπάρχουν τόσες μεταρρυθμίσεις που έχουν αποτύχει στη χώρα μας; Το δράμα της υπόθεσης είναι ότι όλες αυτές οι αποτυχημένες προσπάθειες δεν αποτέλεσαν ποτέ παράδειγμα για τους επόμενους, ώστε να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος. Το μέγεθος του δράματος μεγαλώνει, αν σκεφτεί κανείς ότι μετά από κάθε ανάλογης προσπάθεια υπάρχουν εξαιρετικοί επιστήμονες και ερευνητές, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση ο συγγραφέας, οι οποίοι εντοπίζουν τα προβλήματα και τις παραλείψεις τα λάθη και την αιτία του ναυαγίου χωρίς όμως ποτέ κανείς να τις λαμβάνει υπόψη του. Δυστυχώς αυτή είναι η κατάρα του Σίσυφου απ’ την οποία πάσχει η εκπαίδευση στα νεότερα χρόνια, και μάλιστα φαίνεται ότι θα εξακολουθεί να πάσχει όσο το κράτος δεν αποφασίζει σε τομείς όπως η παιδεία να λειτουργήσει με κριτήρια και επιστημονικά δεδομένα, αφήνοντας έξω πολιτικές πεποιθήσεις και προσωπικές φιλοδοξίες.
Για μας τους ανθρώπους της εκπαίδευσης, μελέτες όπως αυτή του κ. Μάνεση, μας θυμίζουν την πορεία μας. Αποτελούν κομμάτι της ίδιας μας της ζωής. Πολλοί από εμάς που βρισκόμαστε μέσα σ' αυτήν την αίθουσα αποτελέσαμε με κάποτε στην ουσία τους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας που τόσο παραστατικά και εμπεριστατωμένα περιγράφει και επεξηγεί ο συγγραφέας. Καθένας από εμάς αποτέλεσε και ένα σημαντικό κρίκο αυτής της ιστορίας. Πιθανόν στο ακροατήριο, και λέω πιθανόν, ενώ είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν συνάδελφοι δάσκαλοι, οι οποίοι δεν κατόρθωσαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και παράλληλα να διεκδικήσουν μια ανώτερη διοικητική θέση. Πιθανόν απόψε μαζί μας να βρίσκονται συναδέλφισσες που λόγω μιας εγκυμοσύνης ή λόγω μητρότητας να μην κατόρθωσαν να έχουν δίπλα στο κάδρο με το πτυχίο της παιδαγωγικής Ακαδημίας και το πτυχίο του παιδαγωγικού τμήματος. Όλοι αυτοί μπορεί εδώ και χρόνια να αισθάνονται μειονεκτικά ή ακόμα και αποτυχημένοι έναντι κάποιων άλλων.
Έρχεται όμως το παρόν πόνημα με το οποίο πιστοποιείται ότι αποτυχημένοι είναι όλοι αυτοί που θέλησαν να διαμορφώσουν εκπαιδευτική πολιτική, χωρίς να είναι γνώστες, εξυπηρετώντας αλλότριους σκοπούς και συμφέροντα και διαμορφώνοντας το μέλλον της εκπαίδευσης χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους, τους ενδιαφερόμενους και τους επαΐοντες.
Τέλος μέσα απ' αυτή τη μελέτη πιστοποιείται και επιστημονικά πλέον η αίσθηση ότι ο Έλληνας Δάσκαλος, ο εκπαιδευτικός γενικότερα, επιθυμεί την επιστημονική του επάρκεια και την επιδιώκει με οποιοδήποτε κόστος προσωπικό, οικογενειακό και οικονομικό. Είναι αυτό το χαρακτηριστικό που του αποδίδει χωρίς δεύτερη σχέση το χαρακτηριστικό του λειτουργού και του ευσυνείδητου επαγγελματία.
Κλείνοντας ευχήθηκε στο συγγραφέα να είναι γερός και παραγωγικός ώστε να συνεχίσει να προσφέρει ανάλογες επιστημονικές μελέτες και βιβλία που τόσο πολύ ανάγκη έχει η εκπαίδευση και ο εκπαιδευτικός.
Το λόγο πήρε έπειτα ο κ. Μάνεσης, ο οποίος ευχαρίστησε όλους όσοι παραβρέθηκαν στην εκδήλωση και χάρηκαν με τη χαρά του. Έκανε μια αναφορά σε ανθρώπους που τον βοήθησαν όλα αυτά τα χρόνια, τους συναδέλφους του, τους γονείς και τους μαθητές του, όπως καις την οικογένειά του. Αναφέρθηκε στη σημαντικότητα του ρόλου του Δασκάλου στις σημερινές δύσκολες συνθήκες και έκλεισε τη συζήτηση απαγγέλλοντας το ποίημα του Κωστή Παλαμά «Σμίλεψε πάλι Δάσκαλε ψυχές».
Ακολούθησε συζήτηση με το κοινό και η εκδήλωση έκλεισε με την αναγγελία της παρουσίασης του επόμενου βιβλίου του κ. Μάνεση το οποίο θα αναφέρεται στο ρόλο του εκπαιδευτικού στο σύγχρονο σχολείο.




Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ


Η Αντιδημαρχία Παιδείας Διαφάνειας και Ηλεκτρονικής Διαβούλευσης  και οι εκδόσεις Γκιούρδας, σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου μου με τίτλο «Επιμόρφωση και Δια Βίου Μάθηση των Εκπαιδευτικών. Το ζήτημα της εξομοίωσης»,  τη Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012, στις 7.30 μ.μ. στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης.
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι κ.κ. Χονδρογιάννης Βασίλειος, Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Αχαΐας και Φίλιας Ανδρέας, Αντιδήμαρχος
Το βιβλίο παρουσιάζει την επιμορφωτική πολιτική στη χώρα μας, από τον προηγούμενο αιώνα μέχρι τις μέρες μας, καθώς και την ιστορική εξέλιξη της εκπαιδευτικής πολιτικής που αφορά την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών, δασκάλων και νηπιαγωγών, από τη σύσταση του ελληνικού κράτους έως και τις μέρες μας.
Μελετά τον τρόπο με τον οποίο υλοποιείται μια εκπαιδευτική πολιτική, και συγκεκριμένα αυτή η σχετική με την εξομοίωση των πτυχίων των δασκάλων και νηπιαγωγών των Παιδαγωγικών Ακαδημιών και Σχολών Νηπιαγωγών με τα αντίστοιχα των Παιδαγωγικών Τμημάτων. Αναδεικνύει τη δράση των δρώντων σχετικά με τη λήψη αυτής της απόφασης (ΥΠΕΠΘ, ΔΟΕ, Παιδαγωγικά Τμήματα, Σύλλογοι Δασκάλων).
Η μελέτη του προβλήματος έδειξε ότι υπήρχε μια σοβαρή διάσταση ανάμεσα στις προθέσεις και επιδιώξεις του Υπουργείου Παιδείας που αφορούν στην εξομοίωση των πτυχίων δασκάλων, όπως αυτές διαφαίνονται στο Π.Δ. 130/1990, στις προσδοκίες και απαιτήσεις των συνδικαλιστικών φορέων των δασκάλων, σχετικά με τη διαδικασία υλοποίησης της εξομοίωσης, και στις σχετικές συμβιβαστικές, πριν και μετά την ψήφιση του Π.Δ. 130/90, νομοθετικές ρυθμίσεις και τις στρεβλώσεις οι οποίες οδήγησαν σε μεγάλο βαθμό στην αναίρεσή του στην πράξη.
Απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, στις συνδικαλιστικές οργανώσεις και συλλόγους εκπαιδευτικών και ενδεχομένως σε φοιτητές Παιδαγωγικών Τμημάτων ή Τμημάτων με αντικείμενο την Εκπαιδευτική Πολιτική, καθώς και σε αναγνώστες που ενδιαφέρονται να  μελετήσουν εις βάθος μια συγκεκριμένη εκπαιδευτική πολιτική και τον τρόπο υλοποίησής της.
Δείτε την Πρόσκληση και την Αφίσα